"เพราะชีวิต คือการเดินทาง และสิ่งรอบข้างคือการศึกษา"
เพราะชีวิต คือการเดินทาง และสิ่งรอบข้างคือการศึกษา เป็นคติประจำใจที่ผมนำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิต
สวัสดีครับ ผมชื่อนายศุภวิชญ์ ฤทธิ์มาก เกิดเมื่อวันที่29 เมษายน พ.ศ. 2536 เป็นคนจังหวัดตรัง และเป็นคนใต้ขนานแท้ทั้ง รูปร่างหน้าตา และผิวพรรณ เป็นสิ่งที่บ่งบอกความเป็นตัวผมได้อย่างชัดเจนว่า "เป็นคนใต้" ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย สบายๆ สนุกสนาน เฮฮา ร่าเริง ความสุขของผมคือการได้เห็นคนรอบข้างมีความสุข ผมก็เลยชอบที่จะทำอะไรหลายๆอย่างให้คนรอบข้างมีความสุข ชีวิตในวัยเด็กของผมนั้นไม่ค่อยมีอะไรมากมาย ไม่ใช่เพราะใช้ชีวิตที่ซุกซนเหมือนเด็กคนอื่นๆ แต่เพราะผมจำชีวิตในวัยเด็กได้น้อยมาก แต่สิ่งที่จำได้ก็คือโดนครูตีทุกวันตอนอนุบาลหนึ่งเพราะไม่ยอมเขียนหนังสือมือขวานั่นเอง เมื่อเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาผมเป็นเด็กที่ซนตามวัย และในช่วงวัยนี้เองที่นิสัย เดินไม่เป็น ได้เริ่มขึ้นมา เพราะไม่ว่าจะไปไหนผมก็จะวิ่ง หรือไม่ก็กระโดดไปเหมือนกับตัวละครในเกมมาริโอ้ ทำให้ผมเป็นเด็กที่มีร่างกายผอมเพรียวและคล่องตัว ผมไม่เคยเลิกนิสัยนั้นได้เลยจนถึงปัจจุบัน ทำให้ผมเป็นคนที่วิ่งเร็ว และกระโดดสูง ผมเป็นคนที่ชอบเล่นกีฬามาก เล่นได้เกือบทุกชนิด แต่เล่นไม่เก่งสักอย่าง แค่พอเล่นได้เท่านั้น
งานแรกในชีวิต
หลังจากย้ายเข้ามาเรียนปี2ที่ มศว ประสานมิตร ทำให้มีค่าใช้จ่ายมากขึ้น และต้องการหาประสบการณ์และหารายได้เพิ่มเติมเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระทางการเงินของพ่อแม่ ก็เลยไปหางานทำ ในที่สุดผมก็ได้ทำงานเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ที่ร้านแมคโดนัลด์ สาขาโรงพยาบาลกรุงเทพ ที่นี่ได้ให้ประสบการณ์กับผมในหลายๆด้าน ทั้งการทำงานร่วมกับผู้อื่น การควบคุมอารมณ์ การทำตามกฏที่เคร่งครัด และทักษะการใช้ภาษาอังกฤษ เพราะลูกค้ากว่าครึ่งของที่นี่เป็นชาวต่างชาติ ทำให้ผมได้ฝึกฝนทักษะทางด้านภาษาอังกฤษด้วย
อนาคตคือสิ่งที่ไม่แน่นอน
ในอนาคต หลังจากเรียนจบปริญญาแล้ว ผมได้ตั้งเป้าหมายของตัวเองเอาไว้ว่าจะเป็นครู ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมใฝ่ฝัน และเป็นความหวังของพ่อแม่ แต่มันเป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่แน่นอน บางทีถ้าผมยังไม่ได้เป็นครู ก็อาจจะทำงานอื่นตามสายที่ได้เรียนมาเพื่อเก็บเงินทุนเอาไว้ไปเที่ยวต่างประเทศ แล้วนำประสบการณ์ที่ได้ มาเขียนหนังสือท่องเที่ยว ถ้าทำได้ดีผมก็อาจจะหันมาเอาดีทางด้านการท่องเที่ยวและงานเขียนเลยก็ได้ แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่า "อนาคต คือสิ่งที่ไม่แน่นอน" เพราะฉะนั้นสิ่งที่ผมกล่าวมาในหัวข้อนี้ อาจจะเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้ แต่ตอนนี้ผมอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความเป็นจริง ถ้าผมทำสิ่งต่างๆในปัจจุบันให้ดี อนาคตก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
ได้อ่านประวัติโดยสังเขปของผมแล้วเป็นไงบ้างครับ ถ้ายังอยากรู้จักผมมากกว่านี้ก็ นี่เลย เป็นเพื่อนกับผมได้ทางเฟสบุ๊ค คลิกเลย
ในอนาคต หลังจากเรียนจบปริญญาแล้ว ผมได้ตั้งเป้าหมายของตัวเองเอาไว้ว่าจะเป็นครู ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมใฝ่ฝัน และเป็นความหวังของพ่อแม่ แต่มันเป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่แน่นอน บางทีถ้าผมยังไม่ได้เป็นครู ก็อาจจะทำงานอื่นตามสายที่ได้เรียนมาเพื่อเก็บเงินทุนเอาไว้ไปเที่ยวต่างประเทศ แล้วนำประสบการณ์ที่ได้ มาเขียนหนังสือท่องเที่ยว ถ้าทำได้ดีผมก็อาจจะหันมาเอาดีทางด้านการท่องเที่ยวและงานเขียนเลยก็ได้ แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่า "อนาคต คือสิ่งที่ไม่แน่นอน" เพราะฉะนั้นสิ่งที่ผมกล่าวมาในหัวข้อนี้ อาจจะเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้ แต่ตอนนี้ผมอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความเป็นจริง ถ้าผมทำสิ่งต่างๆในปัจจุบันให้ดี อนาคตก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
ว้าว
ตอบลบ