วันอาทิตย์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

อ่านดูก็รู้เอง

สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน บทความนี้ก็เป็นบทความที่สองของผมแล้วนะครับ สำหรับบทความนี้จะว่าด้วยเรื่องของการเรียนรู้ในแบบฉบับของผมครับ



เมื่อเอ่ยคำว่า "การเรียนรู้" สิ่งแรกที่เกิดขึ้นในความคิดของใครหลายๆคนก็คงจะไม่พ้นห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่อัดแน่นไปด้วยโต๊ะที่เรียงรายเป็นแถว แล้วรายล้อมด้วยเพื่อนนักเรียน และครูที่ยืนสอนอยู่หน้าห้อง แต่สำหรับผมแล้ว เมื่อคำว่าการเรียนรู้มาสะกิดหู ผมก็จะนึกถึงโลกกว้างที่มีอะไรให้ศึกษาค้นคว้าอย่างไม่รู้จบ เมื่อภาพนี้ผุดขึ้นมาในหัวเมื่อไหร่ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะทุกที ด้วยความที่ตื่นเต้น และอยากรู้อยากเห็น ผมชอบที่จะเรียนรู้เรื่องต่างๆจากการอ่านมากกว่าการนั่งเรียนในห้องเรียน หรือการเรียนรู้อะไรก็ตามที่จัดเนื้อหาและเวลามาให้แล้ว เช่น การศึกษาดูงาน ทัศนศึกษา แม้แต่การเรียนในห้องเรียน เพราะการเรียนรู้แบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนบังคับมาเรียน และผมก็มีการเรียนรู้ที่เป็นแบบฉบับของตนเอง นั่นก็คือ การอ่าน ผมรักการอ่านมากไม่ว่าจะเป็นการอ่านจากหนังสือ หรือการอ่านบทความจากเว็บไซต์ต่างๆ แต่ส่วนใหญ่จะอ่านบทความจากวิกิพีเดียมากกว่าหนังสือ เพราะมีเนื้อหาสาระที่หลากหลายและน่าสนใจกว่า และเป็นการประหยัดงบอีกด้วย


ทำไมต้องวิกิพีเดีย?
สำหรับผมแล้ว วิกิพีเดีย คือสุดยอดแหล่งความรู้ที่เข้าถึงได้ง่าย และสะดวกที่สุด สามารถเปิดอ่านได้ทุกที่ทุกเวลาถ้ามีอินเตอร์เน็ต วิกิพีเดีย ได้รวบรวมความรู้ไว้หลายๆเรื่อง ถึงแม้ว่าบางคนคิดว่าวิกิพีเดีย เป็นเว็บที่เชื่อถือได้น้อย เพราะใครๆก็สามารถแก้ไขได้ เนื้อหาจึงค่อนข้างที่จะเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ซึ่งผมก็คิดแบบนั้น แต่ผมไม่ได้อ่านจากวิกิพีเดียเพียงอย่างเดียว ถ้าผมอ่านเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้วเกิดความสนใจ ผมก็จะค้นคว้าเรื่องนั้นต่อจากกูเกิ้ลเพื่อไปยังเว็บต่างๆที่มีให้ค้นคว้าอีกมากมาย แต่ที่ชอบวิกิพีเดีย เพราะมีจุดเด่นอยู่ตรงที่ว่า วิกิพีเดียได้สรุปเนื้อหามาให้อ่านโดยสังเขป เพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาค้นคว้าต่อไปโดยบทความที่อ่านจากวิกิพีเดียจะเป็นภาษาอังกฤษ เพราะมีเนื้อหาที่ครบถ้วนและน่าเชื่อถือกว่าบทความที่เป็นภาษาไทย แล้วยังเป็นการฝึกทักษะภาษาอังกฤษไปด้วย


แล้วเรื่องของเวลาล่ะ?
เรื่องของเวลา? ผมเรียนรู้ได้ดีที่สุดก็ในเวลาที่มีสมาธินั่นแหละ มันไม่ได้ตายตัวหรอกนะ แต่ส่วนใหญ่เวลาที่ผมมีสมาธิที่สุดก็ตอนที่ผมอยู่คนเดียว เงียบๆ ความคิดต่างๆก็จะวิ่งเข้ามา หรือถ้าอ่านหนังสือก็จะเข้าใจได้ง่าย แล้วผมก็เป็นคนที่มีความจำดีมาก ยิ่งเป็นเรื่องที่ผมให้ความสนใจก็ยิ่งจำได้ดีขึ้น แต่ผมจำได้เฉพาะเรื่องที่ได้อ่านเท่านั้น สำหรับเรื่องที่ได้ยินได้ฟังจะจำไม่ค่อยได้ แม้แต่การบ้านที่ครูสั่ง ถ้าไม่ได้จดไว้ผมก็จำไม่ได้ ผมต้องได้อ่านเท่านั้นจึงจะจำได้


เป็นไงบ้างครับ เรื่องราวการเรียนรู้แบบอินดี้ของผม อาจจะไม่เหมือนใคร แต่ก็ไม่หวงสูตรนะครับ จดจำและนำไปใช้ได้ "เรียนรู้ในสิ่งที่อยากรู้ ในเวลาที่พร้อมที่จะเรียนรู้" นี่แหละครับ การเรียนรู้ของผม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น